Σύμφωνα με ομάδα Σουηδών επιστημόνων, τα παράθυρα θα μπορούν πλέον αντί για τζάμια να έχουν πάνελ από διαφανές, ανανεώσιμο ξύλο.
Μια σπουδαία ανακάλυψη που θα φέρει επανάσταση στον χώρο της αρχιτεκτονικής.
Θα μπορούσαμε άραγε ποτέ να φανταστούμε πως τα σημερινά κουφώματα, οι προσόψεις και οι γυάλινες οροφές των κτιρίων, αντί για τζάμια να χρησιμοποιούν ένα διαφανές πάνελ που θα είναι κατασκευασμένο 100% από ανανεώσιμο ξύλο;
Και όμως χάρη σε μια ομάδα Σουηδών επιστημόνων αυτό σε λίγο θα αποτελεί μια πραγματικότητα!
Ερευνητές από το Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Στοκχόλμης KTH κατασκεύασαν ένα νέο διαφανές υλικό που προέρχεται από ξύλο.
Ειδικότερα, ο Lars Berglund, καθηγητής στο Κέντρο Επιστήμης Ξύλου Wallenberg του KTH, εφεύρε μια τεχνική που ξεκινάει με λεπτές λωρίδες από καπλαμά ξύλου μπάλσα.
Χρησιμοποιώντας μια διαδικασία παρόμοια με τη χημική πολτοποίηση, αφαιρεί από τα κομμάτια του καπλαμά την λιγνίνη, στην οποία οφείλεται το καφετί χρώμα που έχουν γενικά όλα τα ξύλα.
Μόλις αφαιρεθεί η λιγνίνη ο καπλαμάς γίνεται λευκός. Στη συνέχεια αντικαθιστώντας την λιγνίνη με ένα ακριλικό πολυμερές υλικό σε επίπεδο νανοκλίμακας, αυτό που δημιουργείται είναι ένα σύνθετο υλικό πάχους ενός χιλιοστού το οποίο είναι κατά 85% διαφανές, ποσοστό που κατά την άποψη του Berglund, θα βελτιωθεί με την πάροδο του χρόνου ακόμη περισσότερο.
Η διαφάνεια του νέου πάνελ μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τον όγκο του ακρυλικού πολυμερούς που έχει επενδυθεί, αλλά και με το πάχος του καπλαμά. Επίσης είναι δυνατή η προσαρμογή του χρώματος σύμφωνα με τις επιθυμίες και τη χρήση που θα έχει το νέο πάνελ, το οποίο θα πρέπει να τονιστεί πως διατηρεί όλες τις αρχικές μηχανικές ιδιότητες του ξύλου. και συγχρόνως πρόκειται για βιοδιασπώμενο και φιλικό προς το περιβάλλον υλικό, όπως είναι το κανονικό ξύλο.
Είναι σίγουρο πως η συγκεκριμένη εφεύρεση θα φέρει επανάσταση στον χώρο της αρχιτεκτονικής και όχι μόνο.
Το νέο αυτό υλικό ενδέχεται στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί ως μια ανθεκτικότερη και περιβαλλοντικά βιώσιμη αντικατάσταση του πλαστικού και του γυαλιού από τα τζάμια των παραθύρων μέχρι τα πλαστικά μπουκάλια κλπ.
Το πεδίο εφαρμογής όμως στον τομέα της αρχιτεκτονικής των κτιρίων είναι τεράστιο με σημαντικά οφέλη για το περιβάλλον. Η κατανάλωση ενέργειας στον κατασκευαστικό τομέα για την παραγωγή φωτισμού, κλιματισμού, ζεστού νερού και θέρμανσης, αντιπροσωπεύει ποσοστό μεταξύ 30 – 40% της συνολικής κατανάλωσης.
Το πλεονέκτημα που έχει το «διαφανές» ξύλο έναντι κάποιου άλλου υλικού, όπως είναι το γυαλί, είναι ότι διαθέτει την αντοχή του απλού ξύλου και παράλληλα, αφήνει να περάσει το φως.
Συνεπώς, η εφεύρεση του Berglund θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να δημιουργήσει διαφανείς ξύλινες κατασκευές, παράθυρα που δεν θρυμματίζονται, ηλιακές φωτοκυψέλες, ημιδιαφανείς προσόψεις κτιρίων και οροφές που θα επιτρέπουν στα κτίρια να εισέρχεται άπλετο φως, επιτρέποντας έτσι την ηλιακή ενέργεια να χρησιμοποιηθεί για θέρμανση – σαν ένα θερμοκήπιο – μειώνοντας σημαντικά το κόστος θέρμανσης.
«Μας ενδιαφέρει πολύ η γνώμη του αρχιτέκτονα που επιθυμεί διακαώς να σχεδιάσει πιο φωτεινά κτίρια», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Berglund και συνεχίζει: «Η ηλιακή ενέργεια είναι ελκυστική δεδομένου ότι προσφέρεται χωρίς κανένα κόστος, είναι ανεξάντλητη και είναι καθαρή. Τα κτίρια που εκπέμπουν φως μπορούν επίσης να συμβάλουν στη μειωμένη ζήτηση ενεργειακών πόρων, δεδομένου ότι το τεχνητό φως μπορεί να αντικατασταθεί εν μέρει από το φυσικό. Το επόμενο στάδιο των εργασιών που πρέπει να γίνουν, όπως αναφέρει ο Berglund, είναι να βελτιστοποιηθεί η διαφάνεια του υλικού στο 100% και να γίνει κατάλληλο για μαζική παραγωγή.
Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα Knut και Alice Wallenberg (KAW) και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Biomacromolecules της Αμερικάνικης Εταιρίας Χημικών.
Επιμέλεια κειμένου: eWood Photos: Peter Larsson
