Πηγή: Πανεπιστήμιο Τεχνών του Βερολίνου, UdK Berlin.
https://www.udk-berlin.de/ και Matthias Gschwendtner
Απόδοση – επιμέλεια: Γιάννακας Ιωάννης | Εκδόσεις eWOOD.
Η καρέκλα με το όνομα Computational Log Chair, είναι το τελικό αποτέλεσμα που προέκυψε μετά από μία περιπτωσιολογική μελέτη (Case Study), του Matthias Gschwendtner, ενός νεαρού Γερμανού σχεδιαστή προϊόντων, προκειμένου τα υπολείμματα των κλαδιών που έχουν απομείνει από την υλοτόμηση δένδρων και τα οποία θα κατέληγαν στη βιομηχανία ξύλου για πολτοποίηση, να χρησιμοποιηθούν ως εναλλακτική και βιώσιμη πηγή πρώτης ύλης, για την κατασκευή χρηστικών οικιακών αντικειμένων.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για κλαδιά σημύδας που ο Matthias Gschwendtner, συνδυάζοντας τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Τεχνών του Βερολίνου, με τον υπολογιστικό σχεδιασμό, την τρισδιάστατη σάρωση και τη ρομποτική κατασκευή, κατάφερε αυτό το βιώσιμο, χρηστικό και καταπληκτικό αποτέλεσμα!
Η μελέτη – έρευνα του Matthias Gschwendtner, ονομάζεται Νέες Πηγές (New Sources) και έχει σαν σκοπό να αναδείξει την βιωσιμότητα, ως τον βασικό στόχο της σημερινής παραγωγικής διαδικασίας προϊόντων.
«Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19, αγόρασα ένα σπασμένο βιομηχανικό ρομπότ Kuka 22 ετών, το οποίο αφού το επισκεύασα, δημιούργησα ένα προσωρινό εργαστήριο στο γκαράζ των γονιών μου στο Ränkam, ένα μικρό χωριό στην επαρχία της Βαυαρίας» αναφέρει ο Matthias Gschwendtner.
Αυτό ήταν και η αφορμή για τον Matthias ώστε να ασχοληθεί με την ψηφιακή τεχνολογία και τους αλγορίθμους, προκειμένου να μετατρέψει κομμάτια ξύλου και συγκεκριμένα της σημύδας, σε ένα ακατέργαστο κάθισμα, που κυρίως ασπάζεται την ίδια του τη φύση καθώς αποτελεί το θεμέλιο της ύπαρξης του.
«Μέσω της τρισδιάστατη σάρωσης των κλαδιών, ο αλγόριθμος που αναπτύχθηκε ειδικά για αυτό το έργο, αναλύει τη γεωμετρία κάθε σαρωμένου κλαδιού και τα τοποθετεί στη σωστή θέση στον εικονικό χώρο του υπολογιστή. Επιπλέον, όλα τα απαραίτητα δεδομένα παραγωγής, υπολογίζονται από τον συγκεκριμένο αλγόριθμο και στέλνονται σε ένα βιομηχανικό ρομπότ φρεζαρίσματος. Τα κλαδιά επιλέγονται εκ των προτέρων με τη χρήση αναγνώρισης διαφόρων προτύπων, ώστε διαφορετικά σχήματα κλαδιών, να ταιριάζουν σε διαφορετικά μέρη της κατασκευής», αναφέρει ο Matthias και συνεχίζει:
«Χρησιμοποιώντας ως υλικό τα κλαδιά, αντί για του επεξεργασμένου ξύλου του δέντρου, λόγω της ανομοιογένειας του υλικού, το κάθε τελικό αντικείμενο είναι μοναδικό και έχει διαφορετικό χαρακτήρα. Τα φρεζαρισμένα με ακρίβεια τμήματα των κλαδιών που εμφανίζονται στο τελικό αντικείμενο, έρχονται σε αντίθεση με την ακατέργαστη επιφάνεια τους, ακριβώς για να αναδειχθεί η σύνδεση μεταξύ φύσης και τεχνολογίας. Ο φλοιός της σημύδας που διατηρείται εν μέρει στο αντικείμενο, λειτουργεί ως φυσικό στολίδι που διατηρεί τον αρχικό χαρακτήρα του υλικού».
Πληροφορίες έργου:
Όνομα: Computational Log Chair
Μελέτη – Έρευνα: New Sources
Σχεδιαστής: Matthias Gschwendtner
