Φωτογραφίες: https://www.nanosats.eu/sat/lignosat
Την Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2024, ο πρώτος ξύλινος δορυφόρος στον κόσμο εκτοξεύτηκε στο διάστημα, με τον μη επανδρωμένο πύραυλο Falcon 9 Block 5 της SpaceX από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι της NASA στη Φλόριντα, για να συναντήσει τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).
Ο ξύλινος δορυφόρος που ονομάζεται «LignoSat», από το λατινικό lignum που σημαίνει ξύλο, αρχικά θα παραμείνει στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για μικρό διάστημα, προκειμένου να γίνουν διάφορα πειράματα και αργότερα θα τεθεί σε τροχιά περίπου 400 km πάνω από τη Γη για έξι (6) μήνες.
Δείτε προηγούμενη σχετική ανάρτηση μας με τίτλο: →«Δορυφόροι από ξύλο! Σύντομα θα είναι μια πραγματικότητα».
Πως και γιατί δημιουργήθηκε ο ξύλινος δορυφόρος «LignoSat»
Ο LignoSat αναπτύχθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κιότο, με επικεφαλής τον Ιάπωνα καθηγητή και αστροναύτη Takao Doi, σε συνεργασία με τη μεγαλύτερη εταιρεία διαχείρισης δασών, κατασκευής ξύλινων σπιτιών και προϊόντων ξύλου της Ιαπωνίας →Sumitomo Forestry Co Ltd.
Ο δορυφόρος έχει βάρος μόλις 900 γραμμάρια και διαστάσεις κύβου πλευράς 10 cm που τον κατατάσσουν στην κατηγορία των νανο-δορυφόρων. Πρόκειται για μια κατηγορία που κερδίζει συνεχώς το επιστημονικό ενδιαφέρον, αφού σε σχέση με τους παραδοσιακούς δορυφόρους παρουσιάζουν πλήθος πλεονεκτημάτων όπως: μικρό βάρος, χαμηλό κόστος κατασκευής και εκτόξευσης, μικρότερο χρόνο κατασκευής, αλλά και λιγότερα διαστημικά απόβλητα στο τέλος της ζωής τους.
Ο LignoSat είναι κατασκευασμένος από εγγενές ξύλο ιαπωνικής μανόλιας που χαρακτηρίζεται για την ιδιαίτερη σκληρότητα του και επιλέχτηκε μετά από πειράματα που προηγήθηκαν για δέκα (10) μήνες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.
Η συναρμολόγηση του βασίζεται σε μια παραδοσιακή ιαπωνική τεχνική που δεν χρησιμοποιεί καθόλου βίδες και κόλλα. Η όλη δομή του εκτός του ξύλου, περιέχει ελάχιστα υλικά αλουμινίου, τα απαραίτητα ηλεκτρονικά εξαρτήματα, καθώς και αισθητήρες που θα παρακολουθούν την αντίδραση και την αντοχή του ξύλου στις ακραίες συνθήκες του διαστήματος, όπου για μια πλήρη περιστροφή του LignoSat γύρω από τη Γη, οι εναλλαγές της θερμοκρασίας κυμαίνονται από το σκοτάδι της νύχτας στο φως του ήλιου, από -100 στους 100 βαθμούς Κελσίου.
Ο λόγος που οι Ιάπωνες ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κιότο επέλεξαν το ξύλο ως κύριο υλικό για τη δημιουργία του LignoSat είναι διπλός:
Η μελέτη και δοκιμή της αντοχής του ξύλου ως ένα βιώσιμο και μελλοντικά εναλλακτικό διαστημικό υλικό για την εξερεύνηση του διαστήματος, με στόχο την υλοποίηση ενός 50ετούς διαστημικού προγράμματος που περιλαμβάνει και την φύτευση δέντρων και κατασκευή ξύλινων σπιτιών στη Σελήνη και στον Άρη.
Η μείωση των ανθρωπογενών διαστημικών αποβλήτων τα λεγόμενα «διαστημικά σκουπίδια» που δημιουργούνται σήμερα συνεχώς στο διάστημα, από πολλούς δορυφόρους που έκαναν τον κύκλο της ζωής τους. Οι περισσότεροι από αυτούς όταν εισέρχονται ξανά στην ατμόσφαιρα της Γης, δεν μπορούν να καούν ολοσχερώς, με αποτέλεσμα να απελευθερώνουν αρκετά μικροσκοπικά επιβλαβή σωματίδια στο στρώμα του όζοντος και γενικότερα στο γήινο περιβάλλον. Σε αντίθεση οι ξύλινοι δορυφόροι για τους ερευνητές, μπορούν να καούν ολοσχερώς χωρίς να απελευθερώσουν επιβλαβείς ουσίες στην ατμόσφαιρα ή και να “βρέξουν” επικίνδυνα συντρίμμια στο γήινο έδαφος.
Σε δηλώσεις του στο Reuters ο καθηγητής Δασικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Κιότο Koji Murata ανέφερε:
«Το ξύλο είναι πιο ανθεκτικό στο διάστημα από ό,τι στη Γη επειδή δεν υπάρχει νερό ή οξυγόνο και επομένως δεν μπορεί να σαπίσει ή να πάρει φωτιά. Όπως τα αεροπλάνα στις αρχές του 1900 ήταν κατασκευασμένα από ξύλο έτσι και σήμερα ένας δορυφόρος από ξύλο είναι επίσης εφικτός».
